Хүүхэд насны гайхамшигт сайхан мөчүүд наран ээжээс цацарсан гэрэлтэй ханьсан он цагийн хэлхээнд аялан оджээ.
Өдий зэрэгтэй яваа өнөөдрийн мэдрэмжүүдээ ч давтагдашгүй сайхныг нь анзааран баясмуй.
Баясгалант
хормууд эргэж ирэхгүй аянд одох нь гунигтай байлаа ч гайхамшигт
учирлууд ар араасаа ундрах ид шидийн ертөнц ажээ та минь.
Хором хэмээх бяцхан хугацааг ухамсарлах гэхэд оногдохгүй урсах мэт боловч мэдрэмж түүнд чөдөр болж өгмүй.
Хором доторхи мэдрэмжийг сая жилийн ухамсараар амтлахуйд эрлийн утга алдарч намуу цэцэгт талд гэрээ бариад амсхийх мэт.
Одоо би гэрийн зүг алхаж явна.
Сая жилийн турш гэрийн зүг алхаж яваа нь энэ аж.
Түрүүхэн л автобуснаас буусан боловч хэзээ ч автобусанд сууж байгаагүй мэт.
Мөн хэзээ ч гэртээ харьшгүй мэт.
Зөвхөн энэ хормын алхаа сая жилийн түүхийг өгүүлэх мэт.....
..........Сая жилийн шүлэг тэрлэв.
No comments:
Post a Comment